Mijn man is net als zoveel andere mannen: je koopt pas iets nieuws als iets aan vervanging toe is. Of, en dat is nog veel slimmer: je kan dat iets natuurlijk eerst nog opkalefateren. Zo ging het met onze eetkamerstoelen.

De stof is nog goed, de kleur verveelt niet, maar de zitting is doorgezakt en de wieltjes zijn vierkant geworden. Dus surft mijn man naar meubelrestaurateurs in de buurt. Dit blijkt een bijna uitgestorven specie te zijn. Hij vindt er een van 60 jaar en de andere wordt volgend jaar 80. De jongste van de twee mag zijn vakmanschap gaan bewijzen. Hij krijgt een proefexemplaar.

Een week later komt mijn man trots met het gerepareerde stoeltje thuis. Stralend gaat hij zitten en beweegt hij de stoel naar achteren. Meteen breken de wieltjes er spontaan onder uit. Dat is dus een retourtje reparateur. Ik dring aan toch ook de  andere vakman een kans te geven.

Deze goede man komt aan huis. Hij is slecht ter been en zakt bij binnenkomst meteen in een van de fauteuiltjes. “‘Die zijn op “‘verkondigt hij als echte specialist: “Maar dat kan ik wel fiksen”. Ook hij neemt een proefexemplaar mee. 2 dagen later belt hij in paniek op.  Of we een voorbeeldstoel kunnen brengen: hij weet niet meer hoe de stoel in elkaar moet.

Gelukkig zijn de wieltjes van de andere stoel inmiddels weer bevestigd. Aangezien beide vaklieden in hetzelfde dorp wonen verplaatst mijn man dit stoeltje als voorbeeld naar de 2e reparateur.  Het probleem blijkt de gasveer te zijn. Logisch: die had je vroeger niet. Mijn overigens atechnische man legt de senior uit hoe het mechanisme werkt. De stoel kan weer in elkaar gezet worden.

Dezelfde middag krijgen we telefoon: de stoeltjes zijn allebei klaar. Mijn man rijdt onmiddellijk weer naar het nabijgelegen dorp. “‘ Hoezo allebei”‘ vraagt hij verbaasd. De voorbeeldstoel  kwam net van een andere stoelenmaker af”. Verbouwereerd zegt de vakman “in die andere zat  gewoon rotzooi, dus ik dacht laat ik die ook maar meteen doen”.

We zijn tevreden en gunnen deze bijna 80 jarige best nog wat extra werk.  Wat moet je anders op die leeftijd doen met je tijd ? Twee aan twee verhuizen de overige stoelen naar zijn vaardige handen. Op een dag slaan we ons lokale nieuwsblad open en zien we ineens onze expert naast ons stoeltje: hij blijkt die week al 50 jaar in het vak te zitten. Zoveel vakmanschap daar kan geen moderne stoel tegenop. Wij zitten weer voor jaren als gebeiteld !