Mijn dochter wordt moeder. Een bijzonder idee. Mijn wc hangt vol met foto’s van mijn kleine meisje samen met allerlei dieren. Ineens voelt dat als achterhaalde nostalgie. Een eerbetoon aan een kind dat geen kind meer is, maar een volwassen vrouw. De foto’s gaan plaats maken voor foto’s van haar dochtertje. Dat weet ik nu al.
Babykamer aankleden
Als mij dochter 21 weken zwanger is staan de babymeubels te pronken in het kleinste slaapkamertje van het huis. Aangezien dochterlief morgen 23 wordt en de hele week gasten ontvangt, is het de hoogste tijd om te zorgen voor een matras en aankleedkussen met toebehoren. En ik mag met haar mee. Het is een grijze maandagochtend als we samen naar Kesteren rijden. Daar zit het grootste babypaleis van Gelderland. Mijn dochter heeft een checklist in haar portemonnee.
Als we iets na half 11 een pretparkachtige omgeving oprijden staan daar wel erg weinig auto’s. Onze bange vermoedens worden bevestigd door een bord naast de hoofdingang: maandag geopend vanaf 13.00 uur. Mijn dochter ziet geen probleem: dan gaan we toch ergens lunchen. Lunchen om 11 uur. Nog 2 uur wachten. Maar zij wuift de bezwaren weg en ik besluit maar eens makkelijk te doen.
Lekker lunchen bij Moeke
In 10 minuten zijn we in Rhenen, de dichtbijgelegen grootste plaats. De hoofdstraat is opengebroken en de winkels en lege koffierooms links en rechts van de weg, bieden een troosteloze aanblik. Net buiten het centrum parkeren we de auto. Wat nu. Daar weet mijn dochter wel iets op. Ze pakt haar IPhone en zegt: “Hallo Siri, ik heb honger”. Het apparaat antwoordt onmiddellijk: “dat is niet fijn, daar gaan we wat aan doen”. En meteen verschijnen er op haar schermpje allerlei suggesties voor eetgelegenheden. De meesten blijken ook op maandag gesloten. Bovenaan staat Moeke, die is wel geopend en de foto’s spreken aan.
Nu we toch mobiel bezig zijn volgen we vol verwachting de instructies van Google Maps en dan, zomaar tussen de huizen, door zien we een bord “Moeke”. Het blijkt een uitspanning aan de Rijn te zijn. Het waait fris, maar mijn dochter slaat blij haar sjaal om zich heen en ik trek mijn jasje wat strakker om mijn lijf. Opgewekt slingeren we door de uiterwaarden en vinden we de voordeur van een mega eetcafé, dat van binnen zowaar heel gemoedelijk aandoet.
Kaas- en garnalenkroketten
We beginnen met een kopje koffie en thee. En als dat ons binnenste heeft opgewarmd is het inmiddels bijna half 12. Een mooi tijdstip voor brood met garnalen- en kaaskroketten. Kiezen is niet nodig want het zijn porties van 2. Door te ruilen kunnen we ze allebei proeven. Ik geniet enorm van dit onverwacht gezellige extraatje met mijn dochter. Verzadigd zetten we tegen enen weer koers naar Kesteren.
Babypaleis
En dan gaan de poorten van het babypaleis eindelijk open. Enigszins overdonderd blijven we in de hal staan. Zowel links als rechts is het einde van de zaak niet te zien. Waar moeten we beginnen. Naar de slaapkamers maar. De benodigdheden liggen hier echter niet op product maar op merk. Er zijn wel een stuk of 10 kleine winkeltjes vol met dekentjes, lakentjes en kussenovertrekken. Mijn dochter haalt energiek haar lijstje uit haar tas maar verzucht vervolgens: “hoe kan ik hier in hemelsnaam vinden wat ik nodig heb? “
Ik stel voor om maar een winkelmeisje om raad te vragen. Schattig met haar armen over haar buik strijkend zegt dochterlief tegen een even oud meisje in de winkel: “ik ben in verwachting van mijn eerste, ik heb nog geen idee waar ik moet beginnen.”
Veiligheid voor alles
Wij leren die middag van alles bij. Je kan kiezen uit een comfortabele matras of een veilige die ook lekker ligt, met luchtgaatjes die voor veiligheid zorgen als de baby op haar buik slaapt. Dekbedjes zijn uit den boze en de dekentjes zijn allemaal van gebreid katoen. Ik vraag bezorgd of je die dan wel goed kan wassen. “Ik begrijp wat u bedoelt” zegt het winkelmeisje, maar mijn dochter die helemaal weg is van de kleurtjes en patroontjes, wuift alle bezwaren weg: “ik heb een hele goede wasmachine met een superstoomstand, dat komt wel goed”.
2 uur later hebben we genoeg spulletjes om de kamer visiteklaar te maken. We hebben echter nog geen wandelwagen bekeken laat staan een autostoeltje uitgezocht. Geen probleem. Dat betekent dat we gewoon nog een keer samen op stap kunnen gaan! Maar dan niet meer naar het babypaleis. Thuis blijken 3 van de 4 onderlakentjes kapot of vies. Pas na 5 mailtjes ontvangt mijn dochter een retourticket en na 3 weken heeft ze eindelijk, zonder enig excuus voor het ongemak en de trage afhandeling, ongeschonden exemplaren in huis. De dure kinderwagen gaan we kopen bij een bedrijf dat de klant en niet de omzetcijfers hoog in het vaandel heeft staan.