jungle boomwortels

Jungle trektocht in het Amazonegebied Peru

Onze gids Christiaan adviseert om voor onze trektocht in de jungle laarzen te lenen bij de Inotawalodge. Ons lijkt 8 km (waar zo’n 5 uur voor staat) op schoeisel zonder enig comfort, wat teveel van het goede. Wij hebben niet voor niets onze bergschoenen bij ons. Ondanks het feit dat we inderdaad af en toe tot aan onze enkels in de gele modder wegzakken, zijn we heel blij met deze keus.

Modderpaden

Het begint meteen al met een steile klim tegen de glibberige oever omhoog, om vanuit de boot bij de startplaats van de route te komen. Eenmaal in de jungle overbruggen we kloofjes via boomstammen, variërend van 10 tot 40 cm breed. De laatsten zijn meer uitzondering dan regel. Dus schoenen met stevige grip kan je hier goed gebruiken.

Ook in de jungle bepaalt de natuur

Net als gisteravond zoekt Christiaan naarstig naar beesten. Zonder hem zouden we niets zien. Dankzij hem zien we af en toe hoog in een boom, verscholen tussen de bladeren, een paar aapjes. Verder is de natuur ons niet royaal gezind: een kikkertje, wat mooie grote vlinders, en een paar kleurrijke vogels op afstand.

We zwoegen voort in de vochtige warmte. We hebben nog geluk: het is maar 30 graden terwijl het in juli en augustus 40+ kan zijn.

Cococochameer

Na een paar uur bereiken we nat van het zweet het Cococochameer. Dit meer staat bekend om zijn reuzenotters. We stappen in een royale kano. Onze net iets jongere groepsgenoten helpen met een enorme houten peddel de gids het meer over te steken. Het meer was vroeger een van de meanders van de rivier. Het is ontstaan doordat deze zijtak van de rivier werd afgesloten. Christiaan verwacht dat de jungle de plek in 100 jaar weer heeft opgeëist. Je ziet nu al dat gras vanaf de kant oprukt het water in.

We beginnen hoopvol met 3 jonge otters op afstand. Volgens de gids horen daar een vader en moeder van zo’n 2 m. bij. Helaas laten die zich niet zien. Meer dan een klein schildpadje en wat vogels die zich op afstand vertonen, is er niet met de camera te vangen. Het is zoals onze bereisde nieuwe groepsgenoten zeggen: “de natuur laat zich niet dwingen”.

Kinine

Op de terugweg stopt Christiaan af en toe om onze jungle ervaring nog wat inhoud te geven. Hij wijst ons op een kikkertje dat met zijn kopje uit een buis steekt. Het lijkt de Efteling wel: je loopt ergens langs en ineens verschijnt iets leuks. De buizen markeren overigens de route in dit nationale Cocococha park, dus echt avontuurlijk is het allemaal niet.

We krijgen een piepklein stukje schors te proeven. ” Just chew”, commandeert Christiaan. Vol vertrouwen begin ik te kauwen, om het schilfertje direct weer uit te spuwen. Het bittere spul blijkt kinine te zijn. Goed tegen malaria en ook onderdeel van paracetamol.

We zien deze dagen wel veel vlinders, knaloranje of zwart -wit en ook hele grote blauwe. Christiaan fotografeert beesten graag voor zijn gasten, en met enige moeite legt hij voor mij een exemplaar met open vleugels vast.

Tropische regenbui

Christiaan maant ons om op te schieten: “rain is coming”. Vanwaar deze haast denken wij nog, maar dan wordt onze jungle-ervaring gecompleteerd met een echte tropische regenbui. We zitten amper in de boot, of vanaf de bocht van de rivier zweeft als een zwart monster met lange haren, een regenbui op ons af. Binnen enkele seconden stort deze over ons heen. Christiaan rolt wat plastic af zodat de boot zijwanden krijgt, maar dat voorkomt niet dat we voor de helft nat worden. Met 10 minuten is het ook weer droog. Zelden waren we zo blij met een stortbui.

Uitputtingsslag

We zijn behoorlijk moe als we weer terug zijn. André valt direct in slaap, maar ik blijf wakker. Zo moe voel ik me niet, en ik wil vannacht ook goed slapen in onze gehorige ‘jeugdherberg’.

We gaan eerst lunchen. We eten hier 2 keer warm in buffetvorm. Meestal groente, vlees (kip is favoriet), aardappels in verschillende soorten, rijst of spaghetti. Het smaakt over het algemeen prima ook al is allemaal erg zout. Gezien ons enorme zweten (ik hoef hier nauwelijks naar de wc) is dat echter zo slecht nog niet.

Na het eten ga ik lekker douchen: nooit geweten dat ik zo zou genieten van een koude douche. En de Nivea schuimt net zo goed als bij warm water thuis.

Vrijdag 03 juni 2016, Inotawalodge , Peru

 

 

Een gedachte over “Jungle trektocht in het Amazonegebied Peru”

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.